De zomer sneuvelt in de aankloppende regen.
We zaten die middag in de kano
Waarmee ik je had opgehaald van de steiger.
Een zilverreiger brak het licht
En de eenden vlogen kwekkend op van het verzonnen strand.
En omdat je voor me zat zag ik je zitten
Tegen de horizon waar een paartje waterjuffers dansten.
Ik begreep dat het van de wind hield
Zoals de boeggolf voorbij glansde.
En we deelden alles met één.
En 's avonds kleurde de zonsondergang
ons van koperrood naar purper.
Toen je naar de buizerd wees die de nacht invloog
Ving je scherven avondlicht in je palm.
En kwam ik naast je zitten.
Ik trek over nabijgelegen kiezelwegen
Blootsvoets in ondoorvorste landen.
Neem geen afscheid, want er gonst een nieuwe zomer.
Laten we de lente bezingen nu de kou mijn lichaam omsluit.