De reiger staat geketend aan één poot
Hoogmoedig net te doen van niet
Hij zal hier staan tot aan zijn dood
Hoewel hijzelf dat ook voorziet
De eens zo zachte drab omspoelde
Langzaam vast zijn standbeen aan
Terwijl hij dit lamlendig voelde
Weigerde hij weg te gaan
Zo kan het gaan met hen die dralen
Die ontwikkeling vertikken
Gemetseld in een tijdcement
Poten in modder laten stikken
Zij die niet schrijven maar verhalen
Tot zij kapot zijn of dement
zij, die u maar niet te pakken krijgt.. schreef op 22 Sep, 2012:
..vindt dit een erg mooi gedicht!
x
Buuf schreef op 25 Sep, 2010:
Vind dit je beste gedicht tot nog toe gelezen. Zo waar en zo goed omschreven. Bèm!