Een interessante Siciliaanse Alapin kreeg ik voorgeschoteld in de 4e ronde van het OVK. Mijn tegenstander, de altijd vriendelijke Michiel Jansen, volgde 12 zetten lang de theorie, maar deed daar vrij lang over. Terwijl hij 50 minuten had verbruikt, had ik net 5 minuten afgetikt.
Speeltempo 1 uur 40 plus 10 seconden extra na elke zet.
Wellicht mede door de tijdsdruk verrekende Michiel zich in het middenspel, wat hem zijn volle d-pion kostte. Die isolani is altijd het probleem van wit in de Alapin, maar ik had geluk dat ik 'm zo makkelijk kon veroveren.
Mijn eindspeltechniek was foutloos. Langzaam maar zeker won ik terrein nadat mijn toren de witte stelling binnen was gekomen. Michiel verdedigde tot het uiterste, maar moest in zware tijdnood het bijltje erbij neergooien: mat of promotie was niet te voorkomen.
Ik sta gedeeld eerste, met 3,5 punt uit 4 partijen. De volgende partij pas in mei, tegen medekoploper Jeroen Bosch van Rosenthal. De winnaar daarvan is gedoodverfd om het OVK op zijn naam te schrijven...