Terwijl juffers schitterende insecten zijn, die mij altijd met een bezoekje kunnen vereren, mogen alle muggen doodvallen.
Heden ten dage ga ik met mijn lenzen in naar bed, om de laatste mug die des middags zijn heil heeft gevonden in mijn serene slaapkamer, scherp te kunnen onderscheiden, om haar met een flukse handbeweging naar het dodenrijk te verwijzen.
Gisterenavond zat een mug net uit het zichtlicht op het plafond te wachten op slapend bloed. Mijn flukse handbeweging werd eerder opgemerkt dan normaal, en dus moest ik eenmaal applaudisseren, waarop de mug naar de grond viel.
Muggen doodvallen blijkbaar naar de grond als herfstblaadjes, want hoe ik ook zocht, vinden deed ik haar niet. Dat de vloer nerven heeft helpt ook niet.
Om zeker te zijn dat ze de pijp uitging, heb ik daarom de drie vierkante meter laminaat, waarop ze kon liggen creperen, afgezwierd, als in een choreografie van een klompendans op blote voeten.