100x100: wijf

De overbuurman waggelde op mij af terwijl ik de derde lading vloerbedekking in de voortuin dumpte, teneinde deze af te voeren naar de gemeentelijke stortplaats.

"Zo, dus jij ben de nieuwe buurman?" vroeg hij zonder t.
"Zeker," zei ik. "Ik heet Martijn. Goedemorgen."
"Je bent hert aan het klussen de laatste weken," zei de naamloze. "Dat straalt nogal slecht op mij af."
"Oh?" zei ik verbaasd.
"Ja, want nu moet ik ook allemaal kutklusjes gaan doen van m'n wèèf."
"Nou, buurman, niet zo grof, hè," zei ik vriendelijk, in de ijdele hoop zijn misogyne grondhouding bij te schaven.
"Niks grof!" schetterde hij. "Kútklusjes zijn het. Gewoon kút."